Sinds 2021 is er een lichte toename in het aantal mannelijke assistants volgens het CBS en UWV. Tegenwoordig is zo’n vijftien procent van alle assistants in Nederland man. Rowin Vredeveld (34) is een van hen. Vijf jaar geleden maakte hij de switch van verpleegkunde naar management assistant. “Hoewel ik in de zorg mensen fysiek ondersteunde en ontzorgde, doe ik dat nu vooral op mentaal vlak. Zo blij dat ik mijn passie vond als man in dit overwegend vrouwelijk vakgebied. Het is echt mijn ding.”
Zware periode “Toen ik mijn opleiding hbo-verpleegkunde afrondde begon ik als psychiatrisch verpleegkundige in de zorg. Ontzettend mooi en dankbaar werk, maar ook fysiek een mentaal behoorlijk zwaar. Ik kreeg een burn-out en moest rustiger aan doen. Na een tijdje begon ik langzaam weer te werken, niet als verpleegkundige maar ik werd verantwoordelijk voor de planning van de zorgorganisatie en het coördineren van patiënten en collega’s. Hieruit is mijn liefde voor het ondersteunen ontstaan. Ik merkte dat dit zo goed bij mijn personality past. Het ontzorgen, meedenken en ondersteunen. Helemaal fantastisch vind ik het. Vorig jaar maakte ik de keuze om als zzp’er voor mezelf te beginnen. Ik heb sindsdien mooie opdrachten vervuld als project management officer bij onder andere Universiteit Leiden en Ministerie van Justitie. Onlangs ben ik begonnen met mijn nieuwe opdracht als management en project support bij Qbuzz.”
‘Zelf denk ik dat er niet weinig mannelijke assistants zijn, maar dat er vooral weinig aandacht aan wordt geschonken’
Life long learning “Ik geniet enorm van de veelzijdigheid en afwisseling in mijn functie. Eén van de leukste dingen vind ik dat ik iedere dag zoveel leer van nieuwe projecten die ik oppak. Heerlijk om nieuwe kennis op te doen of het juist in te zetten van mijn kennis in de praktijk. Of het nu gaat om het zelf oplossen van uitdagingen of het samenwerken met mijn team om al onze competenties bij elkaar te brengen en gezamenlijk tot een oplossing te komen. Ook ontmoet ik in mijn functie veel nieuwe mensen. Iedereen werkt op zijn of haar eigen manier, dat vind ik altijd zo interessant. Ik probeer dan ook uit elke nieuwe uitdaging zoveel mogelijk ervaring op te doen. Hierdoor blijf ik mezelf continu ontwikkelen.”
Als man in het assistantvak “Zelf denk ik dat er niet weinig mannelijke assistants zijn, maar dat er vooral weinig aandacht aan wordt geschonken. In Nederland zijn er bijvoorbeeld twee grote congressen voor secretaresses waarin ze awards uitreiken voor de beste secretaresse van het jaar. En surprise: de beste secretaresse van het jaar is nooit een man. Dat vind ik jammer, want mannen worden vaak niet meegenomen in dit soort dingen. Zelf ervaar ik niet dat het werk voor mij als man anders is dan voor een vrouw. Ze behandelen mij ook niet anders wanneer ik in gesprek ben met een organisatie voor een nieuwe opdracht. Ik merk dat ze het juist leuk vinden dat ik geen vrouw ben, want ‘eindelijk een man!’. Maar sommige organisaties moeten in het begin even wennen aan het feit dat ik een man ben. En dat begrijp ik ook wel aangezien de meerderheid die dit werk doet vrouw is. Vaak moeten ze het beeld wat ze in hun hoofd hebben - een vrouw achter de balie of een vrouw die een manager ondersteunt - bijstellen.”
‘De assistant van nu is vaak hoogopgeleid, hbo of soms zelfs wo én is man’
Bewijsdrang “Als mannelijke assistant heb ik ervaren dat leidinggevenden soms hogere verwachtingen aan mij stellen. Zo krijg ik vaak meerdere taken toegewezen of ondersteun ik meerdere partners dan mijn vrouwelijke collega op hetzelfde niveau. Misschien speelt mijn zelfverzekerde houding hier wel een rol in en stap ik ook wel sneller naar voren. Maar ook voel ik absoluut bewijsdrang als man in dit vakgebied. Vrouwelijke collega-assistants kunnen me soms testen. Hoe doe ik het en doe ik het een beetje goed? In mijn positie zou het kunnen dat ik ondergesneeuwd raak en soms vraag ik mezelf af of ik het wel kan. Gelukkig weet ik algauw dat dit absoluut het geval is en wil ik heel graag laten zien wat ik kan en dat mijn bijdrage van belang is. Het gaat niet om gender, maar om kwaliteit en inzet.”
Strategisch meedenken “Ik merk dat, hoe langer ik in dit vakgebied zit, hoe meer mijn ambitie versterkt. Ik zie potentie waarin we als vak kunnen groeien. Er liggen nog zoveel taken bij een manager of CEO die we makkelijk zouden kunnen oppakken als je er nog een studie tegenaan gooit of ambitie hebt om door te groeien. Zoals het opzetten en meedenken in beleidsplannen, voor- en bijzitten van klankbordgroepen en commissies en het strategisch meedenken met het management. Als je samenwerkt met een C-level manager dan weet je als assistant zoveel van het bedrijf. Dat is kennis die je niet altijd kunt of hoeft te gebruiken, maar soms is het bijna zonde dat we dat niet doen. Ik zie dus onder andere grote toekomst in op strategisch vlak meedenken omdat je als assistant in aanraking bent met verschillende lagen binnen een organisatie.”
‘Maar als man zijnde mag je je óók kwetsbaar opstellen, je verdriet tonen en voor een “vrouwelijk” vakgebied kiezen’
Grootste ergernis “Ik krijg nog weleens de opmerking van klanten of nieuwe collega’s waar de secretaresse blijft. Dan moet ik wel even uitleggen dat één: de term secretaresse niet meer passend is, en twee: dat ík de assistant ben. Ze verwachten dus echt een vrouw. Vaak lach ik het weg en maak ik er een grapje van. Maar achteraf merk ik dat ik het wel jammer vindt dat dit stereotype nog zo diepgeworteld zit. De assistant van nu is vaak hoogopgeleid, hbo of soms zelfs wo én is man.”
De maatschappij “Ik ken een aantal mannelijke assistants en we komen zo nu en dan bij elkaar om gezellig bij te kletsen. Vaak genoeg moedigde ik ze aan om zich ook aan te sluiten bij platformen zoals Clubp. Wat me opvalt is dat ze twijfelen of zo’n platform wel iets voor hen is. En hier ligt een grote winst te behalen wat mij betreft. De maatschappij portretteert het vakgebied van assistants, evenals de zorgsector, vaak als vrouwelijk. Hierdoor voelen mannen zich misschien minder aangetrokken tot dit werk, of als ze al in dit vakgebied actief zijn, aarzelen ze om aan te sluiten bij platforms die voornamelijk gericht zijn op vrouwen. Mannen worden aangemoedigd om sterk te zijn, dapper en ambitieus. Ze moeten geld verdienen en carrières bouwen. Maar als man zijnde mag je je óók kwetsbaar opstellen, je verdriet tonen en voor een ‘vrouwelijk’ vakgebied kiezen.”
De toekomst “Binnenkort wil ik een opleiding volgen tot projectmanager. Daarnaast ben ik aangesloten bij onder andere Clubp omdat ik het belang inzie van netwerken en kennis en ervaring uitwisselen met vakgenoten. Waar lopen zij tegenaan en waar loop ik tegenaan? Zo waardevol om dit met elkaar te delen en van elkaar te leren. Ik hoop in de toekomst dat meer mannen zich ook aansluiten. En mijn eigen toekomst? Die zie ik heel rooskleurig. Ik ben ontzettend blij met mijn werk. Wie weet mag ik ooit mijn eenmanszaak uitbreiden tot een consultancy bedrijf waar we adviseren op het gebied van administratie, secretariaat en projectmanagement. Dat zou ik heel gaaf vinden.”
